Eosinofiel granuloom complex
Wat is eosinofiel granuloom complex?
Eosinofiel granuloom complex is een relatief veel voorkomende aandoening van de huid en de mondholte bij de kat. Eosinofielen zijn bepaalde type ontstekingscellen die we in de afwijkende plekken vinden en granuloom staat voor ontsteking. Het betreft waarschijnlijk een auto-immuunaandoening, wat betekent dat de aandoening wordt veroorzaakt door een reactie van het eigen immuunsysteem. Het gaat meestal om katten van middelbare leeftijd en de aandoening wordt vaker bij poezen gezien dan bij katers.
De ziekte wordt eosinofiel granuloom complex genoemd omdat het kan bestaan uit drie onderdelen die alleen of in combinatie met elkaar kunnen voorkomen (deze worden bij symptomen verder uitgelegd):
- Indolent ulcus
- Eosinofiele plaque
- Eosinofiel granuloom
Men beschouwt allergie factoren zoals voedselallergie of vlooienallergie als mogelijk oorzaken van het ontstaan van het eosinofiel granuloom complex. Echter, ook genetische, bacteriële, virale en autoimmuunreacties worden als oorzaak genoemd.
Symptomen
De symptomen kunnen heel variabel zijn, afhankelijk van welke vorm of combinatie van vormen van het eosinofiel granuloomcomplex er spelen. Veelal de meeste katten worden aangeboden met huidproblemen of klachten van minder of niet eten.
Indolent ulcus
Dit zijn zweertjes die ontstaan op de rand van de lippen of op de neus van het dier. Deze zweertjes kunnen zich uitbreiden tot grote en pijnlijke plekken waardoor de kat niet of maar heel voorzichtig eet. Daarnaast is uitbreiding mogelijk naar het mondslijmvlies en de nek, rug en liezen. Katten likken vaak ernstig en hebben moeite met eten door de pijnlijkheid.
Eosinofiele plaque
Eosinofiele plaque bestaat uit een of meer goed omschreven ronde, ovale verheven, gele plekken die vaak een kapot of ontstoken oppervlak vertonen. De plekken worden meestal gezien op de buik, in de liezen en aan de binnenzijde van de achterpoten en veroorzaken heftige jeuk.
Eosinofiel granuloom
Deze afwijking wordt met name bij jonge dieren gevonden en soms in combinatie met een plaque of een ulcus. De klassieke afwijking is een een- of tweezijdig goed omschreven, verheven, streepvormige plek op de achterzijde van het dijbeen, die gepaard gaat met zweervorming. Af en toe wordt deze plek ook op de kin of de onderlip aangetroffen.
Diagnostiek
De diagnostiek vindt plaats aan de hand van de verschijnselen zoals bovenstaand besproken. Naast de verschijnselen is ook de aanpak van een mogelijke allergie van belang (zie ook: “Allergie bij de kat”). Men zal moeten proberen de betreffende allergie-oorzaak uit te sluiten. Dit kan bijvoorbeeld door over te schakelen op een hypoallergeen voer.
Voor het definitief bevestigen van de diagnose zal echter moeten worden gekeken naar het weefsel dat zich in de plek bevindt. Dit kan door cellen uit de laesie te zuigen en onder de microscoop te bekijken. Echter, de beste diagnose wordt verkregen door het wegnemen van een stukje weefsel en op sturen voor onderzoek.
Behandeling
Omdat het eosinofiel granuloom complex een aandoening betreft die meerdere oorzaken kan hebben, is de behandeling meer of minder uitgebreid. De behandeling bestaat meestal uit:
- Het uitsluiten en behandelen van een onderliggende allergie.
- Behandeling vlooienallergie
- Behandeling voedselallergie m.b.v. een hypoallergene voeding
-
Atopica (Cyclosporinen)
De atopica zijn een relatief nieuwe groep van medicijnen die kunnen worden ingezet voor onder andere de behandeling van allerlei auto-immuunaandoeningen en allergieën. Voordeel van deze groep medicatie is dat de bijwerkingen een stuk minder lijken te zijn in vergelijking met prednison. Echter, soms is het nodig om bij aanvang van de therapie te combineren met prednison omdat de atopica een aantal weken nodig hebben om maximaal werkzaam te zijn. Op dat moment kan de prednison weer worden afgebouwd. De kosten van deze medicatie zijn wel hoger dan die van prednison.
-
Prednison
Prednison onderdrukt het immuunsysteem en dat is juist de werking die we wensen bij dieren met eosinofiel granuloom complex omdat het imuunsysteem in feite overactief reageert en hierdoor de plekken ontstaan. In eerste instantie zal worden aangevangen met een hoge dosis prednison, die vervolgens zal worden afgebouwd tot de voor de patiënt laagst mogelijke dosis. Het nadeel van prednison is dat het op de lange termijn veel bijwerkingen kan hebben.
-
Antibiotica
Kunnen worden gegeven als de zweertjes geïnfecteerd zijn met bacteriën.
-
Essentiële vetzuren (omega 3/6)
De afgelopen jaren is ook het belang van omega 3 en 6 vetzuren duidelijk geworden. Deze vetzuren dragen bij aan de opbouw en afweer van de huid. Ze kunnen een aanvulling vormen op de ingestelde therapie waardoor eventueel de dosis prednison of cyclosporinen kan worden verlaagd.