
Jacky en de speurtocht
De Jack Russel Terrier "Jacky" van de familie Jennen kwam tijdens een weekend op de kliniek in Echt omdat ze plotseling erg moest hoesten en kokhalzen. Het is een teefje van 6 jaar oud dat zoals elke Jack Russel fanatiek met balletjes speelt. Nadat ze dit keer met de bal gespeeld had begonnen de klachten. Bij het lichamelijk onderzoek werden er geen afwijkingen gevonden dus is besloten om toch onder narcose in de keel te kijken. Toen werd duidelijk dat er boven het strotteklepje wat bloed zat en er zat een sneetje van een 1/2 cm. Er was geen stokje of splinter te zien en Jacky mocht weer wakker worden. Ze kreeg medicatie tegen de irritatie in de keel en mocht naar huis.
4 dagen later kwam Jacky weer terug. Ze was niet lekker. Ze wilde niet drinken, at wel, maar leek toch ergens pijn te hebben. Er waren geen verdikkingen voelbaar ter hoogte van de hals maar toch moest er een oorzaak zijn van de klachten. Jacky is opnieuw onder narcose gebracht zodat we met een flexibele slang in haar luchtpijp, slokdarm en maag konden kijken. Deze slang is verbonden met een camera zodat we het beeld te zien krijgen waar het uiteinde van de slang zicgh bevindt. Dit onderzoek noemen we een endoscopie. Het wondje in de keel was verdwenen en verder zag alles er op de camera normaal uit.
Jacky kreeg antibiotica en pijnstilling mee en als de klachten niet zouden verbeteren was het advies om een echo of röntgenfoto te maken.
8 dagen later kwam Jacky terug. Ze had last van haar linker voorpoot en bovenop haar schouderblad zat een dikke bult. Er is met een echo gekeken of er iets van een vreemd voorwerp in de bult zat, maar dat was moeilijk te zien. Bij het aanprikken van de bult kwam er pus uit. De enige optie was eigenlijk opnieuw onder narcose brengen en operatief gaan kijken.
Meteen de dag aansluitend kwam Jacky op de operatietafel te liggen. De bult werd geopend en tussen de spieren door naar de diepte werden 4 grasaren gevonden!
De wond is vervolgens goed gespoeld en er is een drain in geplaatst, zodat het ontstekingsvocht na de operatie nog naar buiten wordt gedraineerd en de wond niet te vroeg weer dicht gaat.
Deze grasaren hebben een ongelooflijke route afgelegd door dat kleine lichaampje van Jacky. Ze zijn via het wondje dat als eerst in de keel werd aangetroffen naar binnen gekropen en vervolgens waarschijnlijk in de slokdarm terecht gekomen. Daar hebben ze zichzelf door de slokdarmwand heen gewerkt en zijn afgezakt naar beneden richting de schouder. Het lichaam van Jacky heeft hier gelukkig goed op gereageerd en heeft ze naar buiten willen werken. Daardoor is er een dikke bult met ontstekingsvocht ontstaan die voor ons de aanwijzing gaf waar we moesten zoeken! Een lange speurtocht met gelukkig een goede ontdekking op het einde!
Hier ziet u Jacky na de operatie in haar pakje zodat ze niet aan de wond kan likken. Inmiddels gaat het heel goed met haar, ze zal opgelucht zijn dat ze van de grasaren verlost is!